kiedy ustaje obowiązek alimentacyjny
Tłumaczenia w kontekście hasła "alimentacyjny ustaje z chwilą" z polskiego na angielski od Reverso Context: Do kiedy dziecko może otrzymywać "alimenty"? Zwykle obowiązek alimentacyjny ustaje z chwilą osiągnięcia przez dziecko pełnoletności lub pełnej niezależności.Alimenty są świadczeniem, realizowanym na dziecko, które nie ma możliwości samodzielnego utrzymania się. Ich wysokość zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego (dziecka) oraz możliwości zarobkowych zobowiązanego (rodzica). Warunkiem, który decyduje o tym, czy należą się alimenty, jest sytuacja materialna. Błędne jest przekonanie, że obowiązek alimentacyjny trwa do ukończenia przez małoletniego 18go roku życia, lub do ukończenia nauki w systemie dziennym, nie dłużej niż do ukończenia 26go roku życia. Obowiązek alimentacyjny nie jest uzależniony od wieku dziecka, czy też poziomu jego wykształcenia. Nie istnieje górna granica wieku, z którą ustaje obowiązek alimentacyjny. Alimenty należą się dopóki małoletni uczy się, bądź nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać. Nie oznacza to jednak, że z chwilą ukończenia nauki przez dziecko, czy też podjęcia przez nie pracy, można samodzielnie zaprzestać płacenia alimentów. Jeśli sami zdecydujemy, że przestajemy płacić, to musimy mieć świadomość, że narażamy się na ewentualną egzekucję komorniczą. Obowiązek alimentacyjny nadal na nas ciąży – wciąż bowiem obowiązuje orzeczenie sądowe, na mocy którego ustalono alimenty. Może się zatem zdarzyć tak, że pomimo iż dziecko pracuje, zostanie skierowany do komornika wniosek o wszczęcie egzekucji z powodu zaprzestania płacenia alimentów. Taki wniosek (dopóki obowiązuje wyrok alimentacyjny) jest jak najbardziej zasadny. Obowiązek łożenia na dziecko nie wygasa bowiem samoczynnie. Alimenty są ustalane na podstawie orzeczenia sądowego i w takiej też formie muszą zostać uchylone. Zatem warunkiem koniecznym jest złożenie przez rodzica (zobowiązanego) pozwu do sądu o uchylenie obowiązku alimentacyjnego. Dopiero z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia o uchyleniu alimentów, obowiązek taki przestaje istnieć. Przepisy stanowią, iż w sytuacji, gdy zobowiązany jest małżonek, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia, obowiązek alimentacyjny między byłymi małżonkami wygasa z upływem lat 5 od orzeczenia rozwodu, chyba że ze względu na wyjątkowe okoliczności obowiązek ten ulegnie przedłużeniu.
Obowiązek alimentacyjny w świadomości większości społeczeństwa kojarzy się głównie z obowiązkiem rodziców do łożenia na utrzymanie dzieci. Wiadomo też, że po rozwodzie jeden z małżonków może żądać pomocy materialnej od drugiego małżonka. Należy jednak zdać sobie sprawę, że alimentacja dotyczy szeregu osób, przy czym nie zawsze muszą to być krewni z najbliższej rodziny. Obowiązkiem płacenia alimentów mogą zostać obciążone dzieci, rodzeństwo, dziadkowie oraz inni dalsi krewni, a także osoby niepołączone „więzami krwi”, jak na przykład ojczym, macocha czy przyrodnie rodzeństwo. To oczywiste, że osoba pozostająca w trudnej sytuacji życiowej i materialnej w pierwszej kolejności powinna zwrócić się o pomoc do członków swojej rodziny. Jeśli taka pomoc nie zostanie udzielona, zostaje jej możliwość zwrócenia się do sądu. Ten, jeżeli roszczenie uzna za zasadne, orzeczeniem nałoży na konkretnego członka rodziny obowiązek alimentacyjny wobec powoda. Na kogo sąd może nałożyć taki obowiązek? Kto w pierwszej kolejności zostanie obciążony alimentami? Czy jest możliwość uchylenia się od żądań członka rodziny o świadczenie alimentacyjne? Na te pytania odpowiemy w niniejszym artykule. Czym jest i jakie ma cele alimentacja? Obowiązek alimentacyjny, jego zakres oraz zasady świadczenia zostały uregulowane w art. 128–144 Ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy (dalej jako kro). Zgodnie z powyższymi przepisami zasadą jest, iż obowiązek alimentacyjny wynika wprost z pokrewieństwa, a także z innych więzi o charakterze osobistym, z którymi przepisy kro wiążą jego istnienie. Obciąża on krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Aby doszło do powstania obowiązku alimentacyjnego, oprócz istnienia pokrewieństwa muszą również wystąpić konkretne przesłanki. Treścią obowiązku alimentacyjnego jest dostarczanie przez zobowiązanego środków utrzymania – to jest środków niezbędnych do zaspokojenia jego potrzeb – uprawnionemu, czyli osobie, która nie jest w stanie zaspokoić tych swoich usprawiedliwionych potrzeb własnymi siłami. Za potrzeby takie należy uznać między innymi wyżywienie, utrzymanie, mieszkanie, leczenie, zakup odzieży oraz środków higieny osobistej. Oprócz celów finansowych alimentacja ma również znaczenie etyczne. Nawiązał do tego Sąd Najwyższy w uchwale z 24 lutego 2011 roku, III CZP 134/10, stwierdzając, iż: „obowiązek alimentacyjny obok realizacji celu ekonomicznego, jakim jest zapewnienie uprawnionemu niezbędnych środków materialnych pozwalających zaspokoić jego potrzeby, służy kształtowaniu właściwych, z punktu widzenia powszechnie akceptowanych w społeczeństwie wzorców, zasad postępowania w rodzinie, wpływa na umocnienie łączących rodzinę więzi i kształtuje wzajemne relacje między jej członkami”. Podkreślenia wymaga, że przepisy o obowiązku alimentacyjnym mają charakter bezwzględnie obowiązujący, a więc obowiązek ten powstaje z mocy prawa i jest niezależny od woli stron. Zgodnie ze stanowiskiem doktryny orzeczenie sądu zobowiązujące do świadczenia alimentacyjnego nie kreuje obowiązku, a jedynie je konkretyzuje. Co oznacza, że wskazuje już istniejący obowiązek, określając przy tym zakres świadczeń i sposób jego wykonania. Z chwilą orzeczenia obowiązku alimentacyjnego w formie pieniężnej, uprawniony do świadczenia staje się wierzycielem, czyli osobą uprawnioną do egzekwowania tego świadczenia, np. przez złożenie wniosku o rozpoczęcie postępowania egzekucyjnego. Co w sytuacji, kiedy osoba zobowiązana uchyla się od płacenia alimentów? W razie uchylania się przez zobowiązanego od uiszczania świadczeń alimentacyjnych, uprawniony oprócz możliwości wystąpienia z wnioskiem egzekucyjnym może również zgłosić ten fakt organom ścigania. Zgodnie z art. 209 Ustawy Kodeks karny (dalej jako kk) uchylanie się od alimentów – jeżeli łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej trzech świadczeń okresowych albo jeżeli opóźnienie zaległego świadczenia innego niż okresowe wynosi co najmniej trzy miesiące – jest zagrożone karą grzywny, karą ograniczenia wolności albo nawet pozbawienia wolności do jednego roku. Jeżeli natomiast zobowiązany swoim zachowaniem naraża osobę uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, może otrzymać karę więzienia wynoszącą nawet dwa lata. Omawiane zachowanie jest tak zwanym przestępstwem skargowym, czyli jest ścigane na wniosek pokrzywdzonego, organu pomocy społecznej lub organu podejmującego działania wobec dłużnika alimentacyjnego. Przy czym ściganie następuje z urzędu, jeżeli pokrzywdzonemu przyznano odpowiednie świadczenia rodzinne albo świadczenia pieniężne wypłacane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów. Kro stanowi, że obowiązek alimentacyjny obciąża krewnych w linii prostej, czyli zstępnych i wstępnych, bez ograniczeń dotyczących stopnia pokrewieństwa; kolejno – również rodzeństwo, w tym rodzeństwo przyrodnie. Podkreślenia wymaga, że alimentacja, oprócz rodzeństwa, nie dotyczy innych krewnych w linii bocznej. Do grona „krewnych”, którzy mogą zostać obciążeni obowiązkiem alimentacyjnym, należy wliczyć także osoby związane stosunkiem przysposobienia, powinowatych (chodzi tu o ojczyma, macochę, pasierba oraz pasierbicę), jak również małżonków po rozwodzie, orzeczeniu separacji czy unieważnieniu małżeństwa. Kro nie przewiduje możliwości powstania stosunku alimentacyjnego innego niż te wymienione w Kodeksie. Nawet jeżeli dane osoby wiążą bardzo bliskie relacje osobiste (np. konkubinat), żaden z partnerów nie ma zatem prawa wysuwać żądania alimentacyjnego wobec drugiego z nich. Należy pamiętać, że obowiązek alimentacyjny ma charakter wzajemny. Oznacza to, że osoby związane danym stosunkiem pokrewieństwa mogą być jednocześnie uprawnione i zobowiązane do dostarczania alimentów w wypadku wystąpienia ustawowych przesłanek. A zatem zarówno dziecko ma prawo żądać płacenia alimentów przez rodzica, jak i rodzic może wyjść z takim roszczeniem wobec dziecka. Kto będzie wypełniał obowiązek alimentacyjny w pierwszej kolejności? Wiemy już, kto może zostać pociągnięty do odpowiedzialności alimentacyjnej. Co jednak w sytuacji, gdy osoba, która nie jest w stanie zaspokoić swoich usprawiedliwionych potrzeb, wysuwa roszczenie wobec kilku członków swojej rodziny? Kro przewidział takie możliwości i tę kwestię uregulował. Co do zasady, „pierwszeństwo” mają zstępni (dzieci, wnuki, prawnuki) przed wstępnymi (rodzicami, dziadkami, pradziadkami), natomiast wstępni przed rodzeństwem (rodzonym oraz przyrodnim). Dodatkowo ważny jest także stopień pokrewieństwa – alimentów w pierwszej kolejności można domagać się od bliższych krewnych, a dopiero gdy nie uda uzyskać się od nich pomocy, można takie żądanie skierować wobec krewnych w dalszej linii. Z kolei krewnych w tym samym stopniu obciąża obowiązek alimentacyjny w częściach odpowiadających ich możliwościom zarobkowym i dziecko przysposobił tylko jeden z małżonków, obowiązek alimentacyjny nie dotyczy drugiego małżonka i członków jego rodziny. Kro stanowi, iż obowiązek alimentacyjny przechodzi na dalszych krewnych w sytuacji, gdy: nie ma osoby zobowiązanej w kolejności bliższej (np. osoba taka nie żyje lub nie można ustalić jej tożsamości); osoba zobowiązana w bliższej kolejności żyje, ale nie jest w stanie świadczyć alimentów; uzyskanie na czas od osoby zobowiązanej w bliższej kolejności potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami. Jak obowiązek alimentacyjny wygląda w praktyce? Z powyższych akapitów wynika, iż na mocy przepisów kro może powstać wiele różnych stosunków alimentacyjnych. Każda osoba może mieć także wiele możliwości odnośnie podmiotów roszczenia alimentacyjnego. Poniżej przedstawiamy najistotniejsze możliwości powstania relacji alimentacyjnych: alimenty od dziadków i rodzeństwa – co do zasady, obowiązek alimentacyjny rodziców względem dzieci jest nadrzędny, jednakże w przypadku gdy obowiązek ten nie może zostać realizowany przez rodziców, roszczenie alimentacyjne powinno zostać skierowane w pierwszej kolejności wobec dziadków lub rodzeństwa; alimenty od dzieci – jak wskazano wyżej, obowiązek alimentacyjny może obciążać nie tylko przodków, ale także potomków. Oznacza to, że z roszczeniem takim mogą wystąpić rodzice wobec swoich dzieci, o ile dzieci te są pełnoletnie. Rodzice powinni jednak w pierwszej kolejności wystąpić po alimenty do swoich małżonków, a dopiero potem do dzieci. Dopiero kiedy uzyskanie świadczenia od dzieci nie będzie możliwe, alimentów można domagać się od pełnoletnich wnuków; alimenty od małżonka – w czasie trwania małżeństwa współmałżonkowie obowiązani są do stałego zaspokajania potrzeb rodziny. Zadanie to ciąży na obojgu małżonkach w równym stopniu, proporcjonalnie do możliwości zarobkowych i majątkowych. Obowiązek alimentacyjny może również istnieć po ustaniu małżeństwa poprzez orzeczenie rozwodu, w czasie trwania separacji lub unieważnienia małżeństwa. Omawiany obowiązek może trwać maksymalnie do pięciu lat od dnia ustania małżeństwa. Kto i kiedy może uchylić się od obowiązku alimentacyjnego? Regulacja rzeczonego zagadnienia znajduje się w art. 144 kro. Zgodnie z tym przepisem dopuszczalne jest uchylenie się od wykonywania obowiązku alimentacyjnego przez każdego z krewnych, z wyjątkiem rodziców względem małoletnich dzieci. Omawiany przepis stanowi wprost, że zobowiązany alimentacyjnie może uchylić się od wykonania obowiązku względem uprawnionego, jeżeli żądanie alimentów jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. W doktrynie podkreśla się, że możliwość uchylenia się od świadczeń alimentacyjnych z powołaniem się na sprzeczność żądania z zasadami współżycia społecznego odpowiada poczuciu sprawiedliwości i nie jest instrumentem odpłaty za naganne zachowanie się uprawnionego. W ten sposób chroni się również uzasadniony interes zobowiązanego i środki jego utrzymania przed żądaniem niezasługującym na ochronę. Na przykład w razie rażąco niewłaściwego postępowania osoby uprawnionej do alimentów, budzącego powszechną dezaprobatę, dopuszczalne jest oddalenie powództwa o alimenty. Na marginesie należy wskazać, że zasady współżycia społecznego to normy pozaprawne o aksjologicznym uzasadnieniu, odwołujące się do powszechnie uznanych wartości. Obejmują normy moralne, etyczne oraz słuszne normy obyczajowe. Odstępstwem od ogólnej zasady jest brak możliwości uchylenia się rodziców od wykonania obowiązku alimentacyjnego względem małoletniego dziecka. Jest to norma o charakterze bezwzględnie obowiązującym, od której nie przewidziano żadnych wyjątków. Obowiązek alimentacyjny – podsumowanie Zgodnie z regulacjami zawartymi w kro alimenty nie są domeną jedynie małoletnich dzieci i rozwiedzionych małżonków. Z roszczeniem alimentacyjnym może wystąpić każda osoba, która z usprawiedliwionych powodów nie jest w stanie zaspokoić swoich najistotniejszych potrzeb życiowych, zaś krąg potencjalnych zobowiązanych wychodzi o wiele dalej niż najbliżsi członkowie rodziny. Z pozwem o alimenty można wystąpić przeciwko małżonkowi, swoim przodkom, potomkom, rodzeństwu, również temu przyrodniemu, ojczymowi, macosze czy pasierbowi i pasierbicy. Warto jednak pamiętać, że krąg potencjalnych dłużników alimentacyjnych jest zamknięty i nawet jeżeli dane osoby wiążą bardzo bliskie relacje osobiste (konkubinat, związek partnerski), żadna ze stron nie ma prawa wysuwać żądania alimentacyjnego wobec drugiej strony.
Wbrew krążącej opinii obowiązek alimentacyjny nie wygasa wraz z ukończeniem przez dziecko 18. roku życia. Obowiązek ten trwa, dopóki nie jest ono w stanie utrzymywać się samodzielnie (uczy się, studiuje stacjonarnie). Jeżeli niepełnosprawne dziecko nie jest w stanie samodzielnie zapewnić sobie utrzymania z powodu swojej
Kiedy ustaje obowiązek alimentacyjny. Pytanie z dnia 16 maja 2021 Witam. Czy mam obowiązek płacenia alimentów jeżeli dziecko ukończyło 18 lat uczy się zaocznie i pracuje? Dzień dobry. Jeżeli dziecko jest w stanie samodzielnie utrzymać się bez konieczności korzystania z alimentów, to można złożyć do sądu pozew o uchylenie obowiązku alimentacyjnego, argumentując to tym, iż dziecko jest już w stanie we własnym zakresie zarabiać środki wystarczające na swoje utrzymanie. Oczywiście, dziecko może argumentować, że kwota z alimentów jest potrzebna w jakimś celu, ale warto rozważyć złożenie takiego pozwu do sądu. Radca prawny Katarzyna Zalewska Wysłano podziękowanie do {[ success_thanks_name ]} {[ e ]} Czy uznajesz odpowiedź za pomocną? {[ total_votes ? getRating() : 0 ]}% uznało tę odpowiedź za pomocną ({[ total_votes ]} głosów) Podziękowałeś prawnikowi {[ e ]} Wysłaliśmy znajomemu Twoją rekomendację To zależy, czy dziecko jest w stanie utrzymać się samodzielnie. W praktyce oznacza to, ile faktycznie zarabia oraz czy to pokrywa wszystkie jego usprawiedliwione potrzeby. Wysłano podziękowanie do {[ success_thanks_name ]} {[ e ]} Czy uznajesz odpowiedź za pomocną? {[ total_votes ? getRating() : 0 ]}% uznało tę odpowiedź za pomocną ({[ total_votes ]} głosów) Podziękowałeś prawnikowi {[ e ]} Wysłaliśmy znajomemu Twoją rekomendację Jeżeli się samo utrzymuje to nie, wtedy można wystąpić do sądu o uchylenie. Wysłano podziękowanie do {[ success_thanks_name ]} {[ e ]} Czy uznajesz odpowiedź za pomocną? {[ total_votes ? getRating() : 0 ]}% uznało tę odpowiedź za pomocną ({[ total_votes ]} głosów) Podziękowałeś prawnikowi {[ e ]} Wysłaliśmy znajomemu Twoją rekomendację Chcę dodać odpowiedź Jeśli jesteś prawnikiem zaloguj się by odpowiedzieć temu klientowi Jeśli Ty zadałeś to pytanie, możesz kontynuować kontakt z tym prawnikiem poprzez e-mail, który od nas otrzymałeś. Nie znalazłeś wyżej odpowiedzi na swój problem?Oznacza to, że kolejne etapy kształcenia powinny następować po sobie bezpośrednio, a obowiązek alimentacyjny nie musi rozciągać się na czas, kiedy dziecko podejmuje np. studia podyplomowe, kształcenie w szkole doktorskiej czy rozpoczyna aplikację prawniczą, ponieważ jej bazowa edukacja jest już wystarczająca do podjęcia
Kodeks rodzinno-opiekuńczy stanowi, że małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego. Taki obowiązek wygasa w razie zawarcia przez tego małżonka nowego małżeństwa. Jednakże gdy zobowiązanym jest małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia, obowiązek ten wygasa także z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu, chyba że ze względu na wyjątkowe okoliczności sąd, na żądanie uprawnionego, przedłuży termin pięcioletni. Z możliwości zaprzestania płacenia alimentów po upływie pięcioletniego okresu od orzeczenia rozwodu byłej żonie chciał skorzystać Piotr K. (imię fikcyjne), który wystąpił do sądu z pozwem. Uzasadniając swoje stanowisko podał, że w wyroku rozwodowym został zobowiązany do wspólnego ponoszenia kosztów wychowania i utrzymania dziecka w kwocie 700 zł miesięcznie oraz do świadczenia alimentacyjnego względem byłej żony w kwocie 600 zł miesięcznie. Do tej pory obowiązek wykonywał terminowo i dobrowolnie, przekazując byłej żonie kwotę o 100 zł większą. Synowi co miesiąc przekazuje 600-1800 zł. Opłaca jego rachunki i ubezpieczenie pojazdu. Podkreślił, że była żona nie łoży na utrzymanie syna. Co do swojej sytuacji majątkowej mężczyzna podał, że od trzech lat jest na emeryturze, która jest jego jedynym źródłem utrzymania. W odpowiedzi była żona wniosła do sądu o oddalenie pozwu i jednocześnie wystąpiła z powództwem wzajemnym. Wniosła o przedłużenie obowiązku alimentacyjnego i podwyższenie alimentów do kwoty 1200 zł miesięcznie. Podnosiła, że brak alimentów od byłego męża spowodowałby katastrofalne skutki w jej życiu codziennym. Jak wyjaśniła, w czasie sprawy rozwodowej Piotr K. zobowiązał się do bezterminowego świadczenia alimentacyjnego ze względu na jej zły stan zdrowia. Kobieta była i nadal jest bowiem na rencie. Dodała, że ex-małżonek jest emerytowanym policjantem, ma dobrą sytuację materialną i wysoką emeryturę. Z kolei ona mieszka w wymagającym remontu mieszkaniu, bez ogrzewania. Rozpatrujący powództwo Sąd Rejonowy w Olsztynie w niedawnym wyroku (sygn. akt III RC 574/16) zwrócił uwagę, że nie ma ustawowej definicji „wyjątkowych okoliczności", o których mowa w art. 60 par. 3 KRO, jednakże przyjmuje się, że są to takie okoliczności jak długotrwałość pożycia małżonków, znaczne dysproporcje w ich statusie materialnym po rozwodzie, obiektywne przyczyny uniemożliwiające lub ograniczające zarobkowanie, a także możliwość pomocy ze strony innych członków rodziny Odnosząc to do okoliczności opisywanej sprawy sąd uznał, że nie zachodzą wyjątkowe okoliczności uzasadniające przedłużenie pięcioletniego terminu alimentowania pozwanej przez powoda. W ocenie sądu, stan zdrowia byłej żony, nie wykluczający jej z rynku pracy, co potwierdzają orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, kiepski stan mieszkania czy też nadmierne wydatki nie mogą być okolicznościami uzasadniającymi kontynuowanie obowiązku alimentacyjnego byłego męża. – Pozwana ma mieszkanie, stałe źródło dochodów w postaci renty, a jej schorzenia nie dyskwalifikują jej z rynku pracy – wyliczył sąd.
wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego. 4.91/5 ( 22 ) 2022-01-19. Na skróty. Co kryje się pod pojęciem obowiązku alimentacyjnego? Kogo obciąża obowiązek alimentacyjny? Obowiązek alimentacyjny małżonków przed i po rozwodzie. Obowiązek alimentacyjny w stosunku do dziecka. Kiedy kończy się obowiązek alimentacyjny?
Temat granicy wiekowej osoby – dziecka – które pobiera alimenty pojawia się często w pytaniach czytelników bloga. A więc do kiedy obowiązują alimenty? Ostatnio pewien już dorosły mężczyzna zapytał mnie o to, czy z uwagi na to, że przerwał niedawno studia, powinien alimenty, które właśnie otrzymał zwrócić, ewentualnie już ich nie pobierać w przyszłości. (Alimenty zostały zasądzone jakiś czas temu – jeszcze gdy nie był pełnoletni). No i czy trzeba iść do sądu, żeby „poinformować”, że nauka została przerwana. Jak to wszystko z tymi alimentami teraz poodkręcać, by nie trzeba ich było oddawać w przyszłości? Powodem takiego podejścia było mylne przekonanie, że alimenty związane są z faktem pozostawania na studiach wyższych – dopóki na nich dziecko, choć już dorosłe, pozostawało – dopóty, według niego, alimenty były należne – jednak nie dłużej niż do 26 roku życia. A to wszystko nie tak! Zatem do kiedy obowiązują alimenty? Nie ma sztywnej granicy, która określałaby wiek uprawnionego do alimentów. Uprawnienie do nich nie jest także bezpośrednio związane z faktem, że dziecko – już pełnoletnie- a więc dorosły już człowiek – uczy się, studiuje. Rodzice są zobowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Zobacz: Program 500 Plus i alimenty >> Obowiązek alimentacyjny trwa więc tak długo jak uprawniony do alimentów nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać. Co ze studiującymi? Są osoby, które potrafią pogodzić naukę i pracę. Na studiach dziennych to trudne, ale wykonalne. Na studiach zaocznych jest w zasadzie normą. Pan Piotr (lat 23) studiuje medycynę, zajęcia na Uniwersytecie Medycznym oraz praktyki szpitalne nie pozwalają mu na podjęcie pracy, bo zajęcia są na tle absorbujące, że nawet praca dorywcza nie wchodzi w grę. Z kolei Pan Krzysztof (lat 23) studiuje zaocznie bibliotekoznawstwo. Zjazdy na studiach ma co drugi tydzień – w weekendy. Wydaje się, że mógłby podjąć pracę, a nawet utrzymywać się sam. Ale … Gdy do historii pierwszej dodamy to, że Pan Piotr jest bardzo przedsiębiorczy i jakiś czas temu wymyślił aplikację na telefon (może o pierwszej pomocy ;)), która bije rekordy popularności i generuje mu tzw. dochód pasywny*. Nie pracuje, ale zarabia, a jego dochód wystarcza na utrzymanie. Z kolei Pan Krzysztof pozostaje pod opieką swojej mamy. Jest bowiem niepełnosprawny ruchowo – i nie ma możliwości podjęcia pracy zarobkowej, mimo iż obiektywnie ma na to czas… Historie mogą być różne Zasadniczo, w dużym uproszczeniu przyjąć można, że dopóki dziecko się uczy, w szczególności w trybie dziennym, nie ma możliwości podjęcia pracy- nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać. Co się jednak stanie, gdy stan owej niemożności utrzymania się przez dziecko minie? Przepisy stanowią, iż w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Czy zobowiązany do płacenia alimentów może po prostu przestać je płacić? Nie, bo obowiązek alimentacyjny nie ustaje automatycznie. Aby można było go z siebie zdjąć należy zwrócić się do sądu z powództwem o uchylenie obowiązku alimentacyjnego. Prawomocne orzeczenie w tej materii pozwoli na zaprzestanie płacenia alimentów. UWAGA! Potraktuj niniejszy wpis poglądowo! Zapamiętaj! Ile osób, tyle przypadków- każda historia jest inna. W dzisiejszym wpisie przytoczyłam tylko dwie historie, które jak sam widzisz nie były wcale oczywiste. === *dochód pasywny – taki sposób osiągania dochodu, który po spełnieniu pewnych warunków początkowych, nie wymaga zaangażowania ani pracy, np. dochód ze sprzedaży programu komputerowego, kursu, książki. W czym mogę Ci pomóc?W przypadku sądownie orzeczonej separacji obowiązek alimentacyjny jest podobnie rozpatrywany jak w przypadku rozwodu. Niemniej jednak nie ma ustalonych ograniczeń czasowych, w których obowiązuje konieczność płacenia alimentów. Warto wiedzieć. Alimenty na rzecz małżonka nie są przyznawane automatycznie.